شناسایی و اولویت بندی الگوهای ارزیابی خط‌مشی عمومی

ارزیابی خط‌مشی، کارکردهای ضروری و متنوعی در عرصه حاکمیت و مدیریت دولتی دارد؛ اما علی‌رغم اهمیت، محققین ایرانی در این حوزه کمتر به تحقیق پرداخته اند. لذا، با الگوهای ارزیابی خط‌مشی آشنایی کمتری وجود دارد. پژوهش حاضر، با توجه به شکاف دانشی موجود و اهمیت کاربردی آن، در پی پاسخ به این سؤال اساسی است که «معیار مطلوبیت یک الگوی ارزیابی چیست و از میان الگوهای رایج کدام‌یک مطلوب‌ترند؟» بر این اساس، محققین به منظور احصاء معیارهای مطلوبیت و بهینگی الگوها، هجده الگوی رایج ارزیابی خط‌مشی  را در معرض دید خبرگان نمونه پژوهش قرار دادند تا معرفتی نو و نسبتا جامع از الگوهای یادشده ایجاد کنند. در این پژوهش نظرات 16 نفر از خبرگان اجرایی و دانشگاهی حوزه ارزیابی خط‌مشی با استفاده از روش دلفی جمع‌آوری، ترکیب و همگرا شد، سپس برای رتبه‌بندی الگوهای ارزیابی، نظرات آنان از جهت میزان انطباق با شاخص‌های مطروحه با تکنیک تاپسیس پردازش شد. در نهایت با توجه به زیست‌بوم خط‌مشی‌گذاری در ایران و فارغ از شرایط و اقتضائات موضوعی، مشخص گردید که الگوی ترکیبی «ارزیابی مطلوبیت‌گرا» بیشترین امتیاز و الگوی روش محور «ارزیابی حسابرسی نتایج»، کمترین امتیاز را برای ارزیابی خط‌مشی‌های عمومی از دید خبرگان نمونه پژوهش دارا هستند.